اینکه...

این که بعد از دوسال فارغ التحصیل شدن کارشناسی ارشد یه نامه از طرف سازمان سنجش دریافت کنی که شما بدلیل مغایرت معدل لغو قبولی شدید وآن دوسال باد هوا بود و ما در خواب تشریف داشتیم ...و کارشناس مربوطه بجای حل مشکل یا راهنمایی با زبان کاملا بی ادبانه ای، فریاد کشیدن که خانوم به من چ ربطی داره شما وقت گذاشتید، پول هزینه کردید،برین تا دیر نشده بازم کنکور شرکت کنید (خیلی راحت ) دیوانگی دارد اما راه حلی... هم هست ..این که بیست دقیقه قبل از پرواز در فرودگاه حضور داشته باشی و کاملا غیر منصفانه بلیط تورا به یک ......بفروشن و دادو بیدادم که کردی نیروی انتظامی مداخله کنه ..همون نیرویی که دم درب فرودگاه یک تار موی خانوما براشون دغدغه است اما ساعت 11 شب از پرواز جا موندن تو اون برهوت وحقت رو خوردن ..هیج اهمیتی نداره ..اینکه مجبور باشی 12 ساعت تو اتوبوس با اون همه ناراحتی واسترس یه آدم وراج رو تحمل کنی تنها یک شب است شاید تکرار نشود ... .اینکه در طبقه اینکه در طبقه هفتم از فرط خستگی و انتظار کشیدن تا اتمام یک ساعت نهار ونماز آقایون مشکل گشا مجبور باشی راهنماییهای و نصیحت کردنهای بیشمار و یاد دادن ذکر هایی که وقت مشکلات حلال مشکل میشوداز زبان جناب حاج اقا حجت السلام دکترای روانشناسی در حوزه علمیه... بشنوی اصلا مهم نیست میتوان فراموش کرد یا نشنیده بگیری ..اینکه بعد از این همه دغدغه روانی وتحمل استرس بفهمی که همون کارشناسی که دادو بیداد میکرد اشتباها معدل تورا اشتباهی وارد کرده و هیچ گونه مغایرتی نداری و نامه بازیهای اداری ازدانشگاه محل تحصیل خود به دانشکاه تهران غرب از آنجا به سازمان مرکزی دانشگاه از انجا به دبیرخانه سازمان سنجش و خلاصه دوندگی از این سازمان به اون سازمان برای لغو نامه لغو قبولی ..ودر آخر برو بعداز تعطیلات عید قربان بیا ونامه رو بگیر برو سازمان سنجش کرج از اونجا باز همان راهی که امده ای برگردی مهم نیست!خستگی دارد دوندگی دارد اما مشکل حل میشود ...اما آ نچه مهم است آن ناامیدی از جامعه و واحساس بد وتکراریست با دیدن آن دخترک 6 ،7 ساله گوشه ی خیابان که خوابش برده بود وفالها ی حافظی که برای فروش گذاشته بود ، زیر اسکناسهای کمکی از طرف رهگذرانی که طاقت دیدن !!کار کردن یک کودک را که احتمالا از خستگی یا از روی شناختی که این مردم برای انها ساخته اند ، برای برافروختن حس ترحم خود را به خواب زده نداشتند ،همان آدمهای مهربانی که برای فریب دادن وجدان خود در راه خداوکسب آرامش دروغین درونی ،آ ینده این کودکان معصوم را به گند میکشند.همان مردم دلسوز و مهربانی که با شیوه غلط کمک کردن عزت نفس این کودکان را به بازی گرفته و.به انها یاد میدهند برو گدایی کن بگو چیست کار !!! راستی با این یک هزارم از مشکلاتی که حل نشدنیست ومشکلی که نه میتوان به ان گوش نکرد نه میتوان آن را فراموش کرد نه یک اتفاق غیر منتظره است ..چه باید کرد؟؟؟ا

"په‌رداخێک ئاویشم بۆ دێنی؟"


 سه‌رم خستۆته‌ سه‌ر مێزی کاره‌که‌م. له‌به‌ر ژانه‌سه‌ر چاوم هه‌ڵنایه‌... بێزار، بێواز، ماندوو. ئه‌م رۆژانه‌ هه‌ست به‌ هه‌بوون ناکه‌م. نه‌ له‌ بن گوێم زرینگه‌ی زه‌نگی کاروانی خۆر ده‌چرپێنێ و نه‌ رووناکه‌ ئاسۆ.  روو له‌ هه‌ر لایه‌ک ده‌که‌م بۆنی خۆێنه‌ خوێن. ((ئه‌م وڵاته‌ دڵته‌نگه‌ی ئێمه‌ش چما دواکونجی دونیا بێت و خودا له‌ زه‌ینی خۆی پاک کردبێته‌وه‌ یان هه‌ر ته‌نیا له‌سه‌ر گه‌ڵاڵه‌ی گریان دایڕشتبێ)). جار جاره‌‌ سه‌ر هه‌ڵدێنم چاوێک له‌ قه‌ندیل بکه‌م به‌ڵکوو بڕێک له‌ زامه‌کانم که‌م ببنه‌وه‌. قه‌ندیل!!

هه‌موو رۆژێ که‌ به‌یانیان ده‌رکه‌ی شوێنی کاره‌که‌م ده‌که‌مه‌وه‌ چاوێکی لێ داده‌گرم و خۆشه‌ویستیی خۆمی له‌گه‌ڵ نوێ ده‌که‌مه‌وه‌ و ده‌ڵێم بمبووره‌ که‌ جه‌رگی دابڕانم نییه‌.

به‌ڵام ئه‌وڕۆ... باشه‌ ئه‌رێ ئه‌و داره‌ چیه‌ راست لێره‌ سه‌ری هه‌ڵداوه‌ و پێش چاوی منی گرتووه‌؟ ئه‌ونده‌ دڵخۆشیه‌م هه‌بوو ئه‌ویشی لێ ئه‌ستاندومه‌ته‌وه‌. ئه‌رێ ئه‌وه‌ ده‌ڵێم چی؟ بۆ مه‌گه‌ر دار به‌ رۆژێک سه‌رهه‌ڵده‌دا و باڵا ده‌کات؟ من ده‌ڵێم شکم هه‌یه‌ له‌ بوونم........

وا نوقمی خه‌یاڵه‌کانم ببووم که‌ ئاگاداری هاتنی نه‌بووم. بێده‌نگ له‌به‌ر ده‌رکه‌ راوه‌ستابوو. نه‌ خشپه‌یه‌ک، نه‌ چرپه‌یه‌ک.. "سڵاو..."بێوازتر بووم. دیسانننن. بێ ئه‌وه‌ی هیچ بڵێم، هیچ بڵێ،  جانتای پاره‌که‌م ده‌رهێنا به‌ڵکوو پاره‌یه‌کی ورد ببینمه‌وه‌ و زوو بیده‌مێ بڕوات.... پاره‌که‌م بۆ راگرت خۆی بێته‌ پێشه‌وه‌ و لێم وه‌رگرێت. چه‌ند هه‌نگاوێک هاته‌ پێش. ده‌له‌رزی. تفی زاری به‌ زه‌حمه‌ت قوت دا و گوتی:"په‌رداخێک ئاویشم بۆ دێنی؟" بۆ ساتێک ده‌تگوت ته‌واوی نیگام له‌ چاوه‌کانیدا به‌ ئاخر گه‌یشتووه‌. قفڵم کرد، حه‌په‌سام. ژنێکی باڵابه‌رزی باریکه‌ڵه‌ چارشێوێکی ره‌شی وا له‌ خۆی ئاڵاندبوو که‌ ته‌نیا ده‌موچاوی دیار بوو. نیگای نیگای ده‌رۆزه‌که‌رێک (سواڵکه‌رێک) که‌ ده‌یهه‌وێ سیله‌ی روحمی که‌سی به‌رانبه‌ر ببزوێنێ نه‌بوو. چاوه‌کانی پڕ بوو له‌ غرورێکی شاراوه‌ و نیگای، پڕ له‌ شه‌رم.  نێوچاوانێکی پڕ له‌ گرنج که‌ قوڵایی هه‌ر گرنجێک به‌ڵگه‌یه‌کی روونه‌ له‌ زام و نه‌هامه‌تییه‌کی زۆر.... وه‌ک ئه‌وانه‌ی به‌ قه‌ستی نامه‌یه‌ک ده‌گێڕن که‌ مۆری چه‌ند مه‌لا و شوڕای لێدراوه‌ نه‌ده‌چوو. نیگای
له‌ نیگای که‌سێک پیشه‌ی سواڵکه‌ری بێت نه‌ده‌چوو.

خێرا پاره‌که‌م گه‌ڕانده‌وه‌ و به‌ زۆر نیگام دزیه‌وه‌. هه‌ستام په‌رداخێک ئاوی بۆ بێنم. ئاخر گه‌مژه‌، تۆ چووزانی ئه‌وه‌ کێیه‌ یان بۆچی هاتووه‌؟ بۆ بێ ئه‌وه‌ی هیچ بڵێت وا ره‌فتارت  له‌گه‌ڵ کرد که‌ گوایه‌ سواڵکه‌رێکه‌؟

په‌رداخه‌ ئاوه‌که‌م بۆ راگرت. به‌ ده‌ستی له‌رزۆکه‌وه‌ په‌رداخه‌که‌ی لێ وه‌رگرتم. ویستم سه‌ری قسه‌ بکه‌مه‌وه‌، پرسیم خه‌ڵکی ئێره‌ن؟ به‌ ده‌م ئاوخواردنه‌وه‌ پلوویه‌کانی وێک نا  که‌ ئه‌رێ. ده‌ستی پێ کرد.  به‌و خودایه‌ی که‌ ده‌ڵێن هه‌یه‌ من سواڵکه‌ر نیم. سه‌ره‌تانی (شێرپه‌نجه‌ی) گه‌ده‌م هه‌یه‌. مردنم چاوه‌ڕوان کراوه‌. چارشێوه‌که‌ی کرده‌وه‌، ئێخه‌ی کراسه‌که‌ی داکێشا خواره‌وه‌. تا چاو کار ده‌کات جێگه‌ی ته‌قه‌ڵه‌ و برین.... ده‌نگی له‌رزۆکی پڕه‌ له‌ بوغز. من هه‌ر له‌و رۆژه‌ی له‌ دایک بووم نه‌گبه‌ت بووم. ده‌ڵێن دایکم دوو رۆژ دوای ئه‌وه‌ی منی بوو، ئاڵ بردی. ‌هێند به‌ منداڵی به‌ شوو درام هه‌ر وه‌بیرم نایه‌ منداڵیم چۆن بوو. به‌ پیاوێکی پیری مجێوری مزگه‌وت. نازانم چه‌ند ساڵ به‌ڵام به‌ لانی که‌مه‌وه‌ 15 ساڵ له‌ من گه‌وره‌تر بوو. تا خودا حه‌ز ده‌کا تووڕه‌ و بێ سه‌بر بوو. با سه‌رت له‌وه‌ زیاتر نه‌یه‌شێنم. 11 ساڵه‌ بێوه‌ژنم.سه‌رم بۆ هیچ نامه‌ردێک شۆڕ نه‌کردۆته‌وه‌. له‌ کاره‌که‌ریی ناو ماڵانه‌وه‌ بگره‌ هه‌تا سه‌پانیی سه‌ر زه‌وی و ده‌سکه‌نه‌ و نۆک رنین، تا مردوو شوشتن و بنی پیره‌ژنی ده‌وڵه‌مه‌ند خاوێن کردنه‌وه‌. کوا په‌کم به‌ کار کردن که‌وتووه‌. بزه‌یه‌ک دێته‌ سه‌ر لێوی. کچێکی 13 ساڵانه‌ی زۆر جوانم هه‌یه‌. ناوی سه‌یرانه‌. جا چه‌ند زیره‌که‌ له‌ ده‌رساندا!  بوغزه‌که‌ی ده‌شکێت و بزه‌ تاڵه‌که‌ی له‌سه‌ر لێوی ون ده‌بێت. به‌ ده‌م هه‌نیسک و گریانه‌وه‌ ‌به‌رده‌وام ده‌بێت. نه‌ تۆ بڵێی من بۆ ئه‌وه‌ ده‌گریم که‌ ده‌مرم، یان بۆ ئه‌وه‌ ده‌گریم که‌ ده‌زانم ده‌ردم ده‌رمانی نییه‌. نا. ته‌مه‌نێکه‌ له‌گه‌ڵ ژان ده‌ژیم. کوا په‌کم به‌ ئێشی له‌ش که‌وتووه‌. به‌ لاقی دوکتوره‌وه‌ نووسام. گوتم ئاغای دوکتور تکات لێ ده‌که‌م، به‌ هه‌رچی موقه‌ده‌ساته‌ سوێندت ده‌ده‌م، کارێک بکه‌ مردنم دوا بکه‌وێ. با کچه‌که‌م تۆزێ گه‌وره‌تر بێت یان بڕێک پاره‌ی بۆ کۆ بکه‌مه‌وه‌. خۆ هیچ کارێکیشم پێ ناکرێت. ئاوا دێم و روو له‌م و له‌و ده‌که‌م به‌ڵکوو شتێکم بده‌نێ له‌ پاش مه‌رگم بۆی دانێم.   پێم گوت کارێک بکه‌ مردنم دوا بکه‌وێ.. ئه‌وه‌ی په‌کی منی خستووه‌ سه‌یرانه‌ سه‌یران. نازی لێ ده‌شێوێ.

چۆن پێی بڵێم ئه‌من نامێنم تا تۆ گه‌وره‌ بی و ببی به‌ خانم دوکتور و دایه‌ ده‌رمان بکه‌ی؟ چۆن پێی بڵێم من به‌جێی ده‌ێڵم؟ ده‌زانم ده‌بێ بڕواته‌ ماڵه‌ مامی و له‌گه‌ڵیان بچێته‌ کوره‌خانه‌ و جووجه‌خانه‌. خۆ فێری کار کردنیشم نه‌کردووه‌. ده‌سته‌ ناسکه‌کانی سه‌یرانم تاقه‌تی کاری کوره‌خانه‌ی نییه‌. چۆن پێی بڵێم که‌ دایه‌ت دنیایه‌ک حه‌سره‌تت بۆ به‌جێ دێڵێ؟ دره‌نگه‌ دره‌نگ. کاتم نییه‌. ده‌بێ بڕۆم پاره‌ی بۆ کۆ بکه‌مه‌وه‌. حه‌په‌ساوم. قسه‌م بۆ نایه‌. چا ئه‌و رۆژه‌ نه‌فره‌ته‌ی.

هه‌ر له‌به‌ر خۆیه‌وه‌ وێڕای ئه‌وه‌ی که‌ چارشێوه‌که‌ی له‌ خۆی دائاڵانده‌وه‌ ده‌یکوت دره‌نگه‌ دره‌نگ......

چاو داده‌خه‌م و فرمێسکم بۆ راناگیرێ. حه‌ز ده‌که‌م هاوار بکه‌م هاوار خه‌ڵکینه‌ ئێواره‌یه‌کی تاڵ به‌ڕێوه‌یه‌... دایکێک منداڵه‌که‌ی به‌ ئێمه‌ ده‌سپێرێ. با بێین... . حه‌ز ده‌که‌م بڕۆم ده‌ست بخه‌مه‌ ملی و بڵێم دڵڕاوکه‌ی سه‌یرانت نه‌بێت.. ئێمه‌ خۆ هه‌ی...!!!ن. چاو که‌ هه‌ڵدێنم نه‌ ده‌نگی هه‌یه‌ و نه‌ ره‌نگی....ئه‌و ده‌ڕوا و ده‌ردێکی نوێ له‌ مندا ده‌ڕوێ. دیسان منم و دنیایه‌ک حه‌ز که‌ له‌ ناخمدا ده‌فه‌وتێ.......

ئه‌. ئه‌لف‌

دوو قسه‌ی خۆمانه له کچه کوردێکی به‌گله‌یی

دوو قسه‌ی خۆمانه له کچه کوردێکی به‌گله‌یی


ده‌ڵێن شه‌هریار شاعیری به‌ناووده‌نگی ته‌ورێزی‌ له ساڵانی دوایی ژیانیدا گیرۆده‌ی تلیاک ده‌بێت. ده‌وڵه منده‌کانی ته‌ورێز به نۆره‌ باشترین جۆری تلیاکیان بۆ دابین ده‌کرد!!!  بۆ؟ خۆتان بیری لێ بکه‌نه‌وه‌ بۆ.


به‌ڵام لێره‌ لای ئێمه،‌ مامۆستا... شاعیری گه‌وره‌ی کورد، ئه‌و کسه‌ی‌ شێعره‌کانی بۆته‌ ڤێردی سه‌ر زمانی "چالاکان و روناکبیران"ی مه‌جازی و په‌یجه‌کانیانی پێ ده‌ڕازێننه‌وه، ئه‌و که‌سه‌ی هه‌موومان به‌ه به‌ه و چه‌ه چه‌ه بۆ شێعره‌کانی ده‌ڵێین، له‌سه‌ر جاده‌ ده‌ستفرۆشی ده‌کات. له‌م شه‌قام بۆ ئه‌و شه‌قام و له‌م شار بۆ ئه‌و شار ده‌گه‌ڕێ و سه‌عات ده‌فرۆشێ. به‌ڵێ هه‌ر ئه‌و شاعیره‌ی که‌ په‌یجه‌کانی له‌سه‌ر فه‌یسبووک لایک باران و کامینت باران ده‌کرێت. یه‌کێ شێعره‌ ئه‌ویندارییه‌کانی بۆ خۆشه‌ویسته‌که‌ی ده‌نێرێ، یه‌کێ نه‌هامه‌تیی رۆژگار له‌ زاری ئه‌و‌‌ ده‌گێڕێته‌وه‌ و ئه‌وی تر بۆ نیشان دانی ده‌ره‌جه‌ی کوردبوونی خۆی شێعره‌ نه‌ته‌وه‌ییه‌کانی داده‌نێت.

له‌م رۆژانه‌دا ماڵپه‌ڕی بی‌بی‌سی فارسی راپۆرتێکی له‌سه‌ر مه‌رگی تراژیکی نووسه‌رێکی ئێرانی بڵاو کرده‌وه‌ که‌ خوێندنه‌وه‌ی  داخ و حه‌سره‌ت ده‌خاته‌ ناخی ئینسانه‌وه. "مه‌حموودی گوڵابده‌ڕه‌یی ئه‌و نووسره‌ی که‌ له‌ ماوه‌ی ته‌مه‌نی پڕ له‌ چه‌رمه‌سه‌ری خۆیدا 33 کتێبی نووسی، سه‌ره‌نجام له‌ ته‌مه‌نی 73 ساڵی له‌ خانوویه‌کی هه‌ژارانه‌ له‌ ده‌وروبه‌ری تاران، له‌وپه‌ڕی ته‌نیایی و هه‌ژاری و بێکه‌سیدا بۆ هه‌تا هه‌تایه‌ سه‌ری نایه‌وه‌. ئه‌و که‌سه‌ی که‌ ده‌ڵێن پار و پێرار له‌ نامه‌یه‌کدا بۆ وه‌زیری مه‌سکه‌نی ئێران سکاڵای له‌ بێ لانه‌یی کردبوو و نووسیبووی که‌ داهاتی مانگانه‌ی ته‌نیا 90 هه‌زار تمه‌نه‌. له‌ هه‌مووی دڵته‌زێنتر ئه‌وه‌یه‌ که‌ به‌ گوێره‌ی راپۆرته‌که‌ ئه‌و نووسه‌ره‌ ‌ چه‌ند ساڵ پێش به‌ هۆی بێ خانه‌یی و بێ لانه‌یی ناچار ده‌بێت ماوه‌یه‌ک روو بکاته‌ چیاکانی ئه‌لبورز و له‌ ئه‌شکه‌وت بژی.

جا باسی قاله‌ مه‌ڕه‌ی خۆمان بۆ نه‌که‌ین؟ ئه‌و که‌سه‌ی له‌ فێستڤاڵه‌کاندا به‌ ده‌ست و په‌نجه‌ی هه‌ڵده‌کوترا و له‌ملاشه‌وه‌ تا ئاخری ته‌مه‌نی له‌ قاوه‌خانه‌کانی شاره‌کانی کوردستان بۆ دوو قڕان شمشاڵی لێ ده‌دا.

دڵته‌زێنه‌ دڵته‌زێن!!
...

من مردوو و ئێوه زیندوو. ئه‌و رۆژه‌ دێت که به‌ بۆنه‌ی کۆچی دوایی ئه‌و مامۆستایه چه‌نده له‌ مه‌سه‌له‌ن ئه‌نستیتۆ کوردییه‌کان گیرفانیان داده‌چۆرن و کۆڕی یادبوودی چه‌ند ملیۆنیی بۆ ده‌گرن.... چیها نووسه‌ر و رۆژنامه‌نووس و ئه‌دیب، هه‌ستی ناسیۆناڵیستی و ئۆمانیستییان گوڵ ده‌کات وبابه‌ت له‌ سه‌ر خه‌بات‌ و چالاکی و هاورێیه‌تیان، بیره‌وه‌ریان له فڵانه‌ فێستیڤال و فیساره‌ کۆڕ  یان هاونشینی له‌گه‌ڵ "شاعیری نه‌مر" ده‌نووسن. ئیمه ئاوا میلیه‌تێکین ئیتر، به‌ قه‌ولی هه‌ژار گوته‌نی "پیاوی گه‌وره‌مان نایه‌ته به‌ر دڵ تا ئه‌و رۆژه‌ی ده‌چێته ناوگڵ."

به‌ڕاستی چیمان به‌سه‌ر هاتووه‌؟ ئێمه‌ که‌ له سه‌تا نه‌وه‌دمان هاوکات رۆژنامه‌نووس و ئه‌دیب و نووسه‌ر و شرۆڤه‌کاری سیاسی و کولتووری و کۆمه‌ڵایه‌تین، شاره‌زای بواری وه‌رزش و موزیک و روناکبیریین، چالاکی مه‌جازی( ژن: له جۆری نووسینی وتاری ئاوه‌کی له‌سه‌ر باسی فێمینیزم و پیاو: هوتاف لێدان بۆ جه‌ساره‌تی ژنی خه‌ڵک و ژنی خۆیان له قوڕێ نان)، پارێزه‌ری مافی مرۆڤ (به‌ پاڵدانه‌وه و لایک خڕکردنه‌وه بۆ دیفاع له فڵانه‌ به‌دبه‌ختی زیندانی) و خولاسه‌ هه‌مووشتێکین، که‌چی که‌ دێینه‌ پێی عه‌مه‌ل، خۆبه‌زل زان و ته‌وه‌زل و له‌گه‌ڵ یه‌ک ناته‌باین.

ده‌ڵێن دوژمن. باشه‌ با دوژمن به ‌هه‌ر جۆرێ ده‌یهه‌وێ ئازارم بدات. ده‌کوژێ بکوژێ. هه‌ستم، جه‌سته‌م بریندار ده‌کات با بیکات. خۆ له‌و بێجگه له‌دوژمنی هیچ شتێ ناوه‌شێته‌وه. به‌ڵام  ئه‌وه‌ی هه‌ستی من ده‌ڕووخێنێ و ته‌حقیر و نابووتم ده‌کات خۆمانین خۆمان. ئه‌و فه‌قری‌ فه‌رهه‌نگی و له‌ عه‌ینی حاڵدا خۆ به ‌زلزانی و فڕوفیشاڵه‌ فه‌رهه‌نگییه‌یه‌ که‌ هه‌موومان تووشی بووینه‌.

ئاوا میله‌تێکین ئیتر...

ئه‌سرین

خند مونالیزایی
لبخند مونالیزا

سالها گذشته و هنوز که هنوزاست همه ما اسیر لبخند مالیخولیایی ، مونالیزایی هستیم. چه کسی میداند!؟آن لبخند تلخی که بر لبان مونالیزا نشستُ ،واز او اثری جاودانه ساخت (( اندوه کدامین زمزمه است )) و اگر نمیدانیم هیچ وقت از خود پرسیدیم در پشت آن لبخند تلخ که هر رهگذری را مات و مبهوت مجذوب خود میکند چه رازی نهفته است . با چشم دل بنگریم! آن لبخند تویی ،منم ،مادر ،مادرهایمان ،دختر همسایه حالا چه فرقی میکند اگه چند صد سال پیش لئوناردو داوینچی ان را اسیر تابلو اش کرد. الان میتوانیم بدون اینکه به موزه ی لوور پاریس برویم یا یک لئوناردو داوینچی باشیم! به شرطی که چشم بصیرت داشته باشیم در نگاه هر زنی انرا ببینیم وببینی.هر وقت خواستیم اطرافیان خود را درک کنیم هر وقت از خواسته وارزوهایمان گذشتیم تا مورد توجه واقع بشیم هر وقت با قربانی کردن هویت خود پلی شدیم برای موفقیت مردانمان وبرای همیشه ماندگار شدیم در قعر تاریخ به پاس نقش فرعی که نه در کناربلکه در پشت قهرمانان اصلی داستان(مردان) گرفتیم هر وقت به جرم ناموس پرستی ونه به اسم دین در زیر سایه ی دین زنده بگورمان کردندو وسنگسار کردند، برای مهار کردنمان بریدندو... وصحبت ازساختن نبود. چون نساختیم سوختیم .آنوقت که عاشق شدیم و دلبردیم ودل دادیم به ناخواسته تن سپردیم نه دل ،ان زمان بجای ما من شدیدوگفتیدو رفتیدو خندیدیدوپوشیدید وآن وقت که بجای من زن، مادری فروتن وزنی صبورو دختر با حیا و افسونگر را دیدید و در جواب همه ی آن وقت ها آن زمان ها تنها لبخند تلخی بر لبانمان نشت .چونان لبخند مونالیزای که چون جادویی هنوز طلسم ان نشکسته ،هر بیننده ای را بر جای خود میخکوب میکند وکس نفهمید و درک نکرد تلخی لبخندی که نه به نشانه رضایت بلکه به نشانه شکایت نه به نشانه تسلیم بلکه به نشانه اعتراض برلبانمان نشست . این لبخند تلخ که تو را بسوی خود می کشاند یاد آور تمامی خاطرات توست .و او را نیز مجذوب کرده چون بی شباهت با لبخند مادرو معشوقه و همسرو دخترش نیست .بارها وبارها ان را دیده اما کجا نمیداند ونمیخواهد بداند.
اسرین 89/11/20

کاروانکوژه فه رموی:

پیغه مبه ریک دیت ،

به لام  شاره زای ده رگاکانی به هه شت نیه !

له جه نگه ی جه نگ دا،

به حه سره تی ماچیکه وه شه هید ده بیت.

نه ک به زامی خه نجه رو رمب...............

سکوتم از رضایت نیست

 سکوتم از رضایت نیست

 

 نوشته های من شعار نیست یک شروع است ،درد دل نیست اعتراض است به تمام مواردی که مارا از انسان بودن دور میکند مهریه نیز یکی از این موارد است مهریه به چه معناست .ایاکسانی که در زندگی زناشویی خود به بن بست میرسند  وهیچ امیدی دربهبود روابط زناشویی خودنمی بیند مهریه یک پشتوانه خوبیست برای تثبیت این زندگی؟ایا ادای مهر روش خوبیست برای زن مطلقه ای که هیچ پشتوانه مالی ندارد و به نوعی از جامعه طرد است؟  و به او این باور را میدهدوداده است که این مرد هست  در ازای تو معامله میکند و براستی که مهریه نوعی پابندی اجباریست نه پایبندی ، نوعی تهدید محترمانه است ونوعی گرفتن حق مستقل بودن ( من را رها نکن ) و نوعی اعتماد کذب  که اول زندگی مرد به زن میدهد. یا نه دید جامعه که زن را و این باور را به زن داده که مانند یک کالا روی خود قیمت گذاری کنند که بعضیها خیلی گران وبعضی ها قیمت مناسبی دارند این هم یکی دیگر از لطف ها وارزش والایی که اسلام به زن داده .پس  زنی که روی خود قیمت گذاری میکندو با اشیایئ چون سکه وطلا وزمین وماشین  ارزش خودرا میسنجند باید قبول کند سندی که امضا میکندسند بندگی است و جز این نیز نباید انتظار داشته باشد . به عقیده من تعیین مهریه در ازدواج یک نوع خود فروشی کاملا محترمانه هست که جامعه نیز  انرا قبول دارد .در ازای پول ازدواج کردن ...  مهریه از دید من تنها به این معناست ونشان دهنده این واقعیت است که اسلام  زنان را به مردان در هر صوزت وابسته میداند ومستقل بودن وانسان بودن را از زن میگیرد ووما نباید پشتوانه ای که استقلال را ازما بگیردقبول کنیم . حتی با قبول این واقعیت که درجامعه ما اکثریت زنان از نظر مادی کاملا به مردان وابسته اندباز مدعی ایم که باید شروع کنیم بعد از 1300 سال تغییری ندیدیم پس برای جامعه ما برای ما زنان نه تنها زود نیست خیلی هم شروع دیریست .در نهایت هم مهرم حلال ،جونم آزاد این هم جمله ای  از زنی که به اخر خط رسیده وبعد از 3 ،4 سال دوندگی در راهروهای  دادگاه و نگرفتن حواب میشنویم .  چرا در سند ازدواج بجای این همه معامله ناعادلانه این نکته را ذکر نمیکنند که از لحظه عقد  تا زمانی که با هم زندگی میکنند درهرچه بدست آوردند شریک باشند من یک کالا نیستم روی خود قیمت گذاری کنم من یک انسانم که خود را ازپیله ای که سالیان سال به اسم مذهب ودین و سنت به دور من زن پیچیده اند می خواهم رها کنم. از خود شروع کنیم هر چند دیر اما جواب میگیریم

 

 

من و ژانی گەل

من و ژانی گەل
گوتت: خاتوووووون!!! من دەڕۆم، هەروەک لە خۆم تێپەڕ بووم. دەڕۆم، نایەمەوە، تا ڕۆژێک دەگەڕێمەوە کە بۆ هاتنم هەبوونێک هەبێت.
بێچارە قەومی من خاتوون!! لە دوژمن بێجگە لە دوژمنی ناوەشێتەوە... بەڵام داد لەو ڕۆژەی کە هەوڵ دان بۆ سەربەستی ببێت بە بەردی ناو قامکە چکۆلەکانی منداڵانی کۆڵان، دەستی کوڕ و کچانی وڵاتەکەم لێک بکاتەوە...
داد لەو ڕۆژەی سەربەستیمان ببێت بە ئاواتێکی نەخوازراو و ئەفسانەیەکی پڕ لە درۆ، نەبیستراو، عەداڵەتیش ببێت بە قەیرە کچێکی لەبیرکراو، کە چواردەوری بڕواکانی ئەم خاکە داگیر بکات.
خاتوون دەبێ بڕۆم، مانەوەم یەکەم جێژوانی من و نەبوونە. دانیشتنم یەکەمین جێژوانی من و بێ دەنگی. دەڕۆم تا مەگەر منارەیەک بدۆزمەوە و ئەوکات سەرخۆشانە هاوار بکەم: نەهێڵم نەتەوەکەم بە ماچ فریو درێن! ماچێک لە خوێنی خوشک و براکانم. گۆناکانی وا گەش و لێوەکانی وا سوور بوون.
دەڕۆم وەک ئەو باڵندەی کە سنوورەکان بە تینوێتی دەپەڕێنێ مەگەر جارێک، تەنیا جارێک، لە باخێک بە ئاسوودەیی سرودی سەرخۆشی و سەربەستی و سەربەرزی لە جیاتی ژانی گەل بخوێنێ.
چاک تێگەیشتووم خاتوون! لە ڕەشی و لە تەپوتۆزی ئەم ڕێگایە! تێگەیشتووم کاتێک تاریکی خۆی بە سەردا دەکێشێ ئەستێرەکانیش لە هەیبەت دەڕەوێنەوە...
تۆ دەڵێی چی خاتوون؟!!
من دەڵێم لە دواجار دا من و تۆ ون دەبین لە ناو بەستێنی تابلۆیەکی بێ سەروبن دا.
من!!! وەک منێکی داپۆشه کاو، لە ناو خەیاڵێکی سەرسوڕهێنەر و ئاڵۆزاو، تالارێکی دوکەڵاوی و سەدان کورسی خاڵی تێکشکاو...
تۆ و میکڕۆفۆنێکی تەماوی، ڕۆژنامەکانی تۆزگرتووی نەخوێندراوە و... جانتایەکی شڕودڕ و هەڵەڕژاو، لە هەزاران وشەی نەگوتراو....

 

دیوار شیشه ای ذهن

:

روزی دانشمند جوانی آزمایش جالبی انجام داد .او یک  اکواریم شیشه ای ساخت و آن را به دو قست تقسیم کرد.در یک قسمت آن ماهی بزرگی انداخت و در قسمت دیگر یک ماهی کوچک که غذای مورد علاقه ماهی بزرگ بود.ماهی کوچک  تنها غذای ماهی بزرگ بود ودانشمند به اوغذای دیگری نمیداد . ماهی بزرگ برای خوردن ماهی کوچک بارها وبارها به طرفش حمله برده بود اما هر بار به یک دیوار نامرئی می خورد .همان دیوار شیشه ای که او را از غذای مورد علاقه اش جدا می کرد.بالاخره بعد از مدتی از حمله به ماهی کوچک صرف نظر کرد.او باور کرده بود خوردن ماهی کوچک کاریست غیر ممکن.وقتی دانشمند شیشه وسط اکواریم را برداشت وراه را برای ماهی بزرگ باز کرد ، او هرگز به آن طرف اکواریم نرفت

می دانید چرا؟؟؟؟؟

آن دیوار شیشه ای وجود نداشت .اما ماهی بزرگ در ذهنش یک دیوار ساخته بود.یک دیوار که شکستنش از هر دیوار واقعی سخت تر بود.آن دیوار باور خودش بود .باورش به محدودیت،باورش به وجود دیوار، باورش به ناتوانی

آیا ما نیز به سرنوشت ان ماهی بزرگ دچار نشده ایم ؟؟؟؟؟

آیا ما نیز به سرنوشت ان ماهی بزرگ دچار نشده ایم!!!!!!

وڵاته قه‌سابخانه‌که‌م

((ئه‌م هۆنراوه‌یه بانگه‌وازێک له پێناوی وه‌ستاندنی کچ کوشتن و ژن جه‌زره‌به‌دان له کوردستان))

بێ شه‌ره‌فی ئه‌ی پیاوی کورد

 تۆڵه‌ی ئه‌نفال ده‌که‌یته‌وه

بڕۆ ببه به عیراقی و ده‌ست به گونی

ئه‌نفالچییه کانته‌وه بگره

تۆڵه‌ی ئه‌نفال ده‌که‌یته‌وه

بڕۆ خوشکه‌که‌ت سه‌ر ببره

شه‌رف ناوڕانی کچانه

ژن گه‌ل نیه، رانه مه‌ڕه

ده‌فته‌ری خه‌م و خامه‌ی خه‌یاڵت هه‌ڵگره و سه‌ر هه‌ڵگره

هیچت ده‌س ناکه‌وێ له‌م ده‌فته‌ره

ئێره موڵگه‌ی جانه‌وه‌ره

ئێره تاپۆی میری شه‌ره

ئێره قه‌سابخانه‌ی کچه

 ئێره نامۆخانه‌ی کوڕه

ئێره ئاو ده‌ستخانه‌ی حیزبه

نووسه‌ر فلاش و ئاو به‌ره

دڵم کچێکی سه‌ر بڕدراوه

هه‌موو له‌شی پڕ خه‌نجه‌ره

رۆحم کچێکی نامۆیه

 ده‌وری شیشبه‌ند و چه‌په‌ره

هه‌ستم کچێکی دیله

قه‌یره کراوه، قه‌له‌نده‌ره

ئه‌م وڵاته چه‌ند بۆگه‌نه

ئاوده‌ستخانه‌ی که‌لله سه‌ره

ئه‌م وڵاته له سه‌ره‌وه بۆگه‌ن بوه

خواره‌وه‌شی خۆڕاده‌ره

ئه‌م وڵاته بێ ده‌ستوور و بێ سنوور و

بێ سه‌واد و بێ ساوه‌ره

ئه‌م وڵاته بازارێکه

بایه قووش تێیدا جاڕ ده‌دڕه

ئه‌م وڵاته چووک بوته‌وه

له ناو گیرفانا په‌ڕ په‌ڕه

په‌رله‌مان پێڵاوگه‌یه

دز تێیدا یاساو دادوه‌ره

وڵاتی شێخ زاناکانه

شێخ زانا شێخی ئه‌کبه‌ره

دڵه‌که‌م کچێکی زامداره

هه‌موو له‌شی پڕ خه‌نجه‌ره

دڵه‌که‌م خوێنی لێ ده‌تکێ

ئاڵ بووه ئه‌م ده‌ور و به‌ره

چاوی شاعیره که‌م کوێره

یان ره‌نگی خوێن بێ ئه‌سه‌ره

دڵم کچێکی کوژراوه

بێ تاوانه، تاوانکه‌ره

دڵم کچێکی سووتاوه

له سۆیی عیشقا سه‌ماکه‌ره

چه‌ند هه‌زارمین کچی کوژراوی کچه‌که‌م

 چه‌ند هه‌زارمین خوشکی خنکینراوی خوشکه‌که‌م

چه‌ند هه‌زارمین دایکی سکسوتاوی دایکه‌که‌م

نا گه‌ردنم ئازاد مه‌که‌ن

گه‌ردنم شایانی گولله وکه‌لله‌م شایانی پێمه‌ره

چ! بکه‌م له‌م خاکه‌دا بێشه‌ره‌فه

هه‌ر چی سه‌رکرده و رێبه‌ره

چ بکه‌م!!هه‌موومان بێشه‌رفین

بو شه‌ره‌فی دۆڕاومان

بو شه‌رفی ئه نفالکراومان

بو شه‌رفی عه‌ره‌ب گاومان

ناوڕانی تو ده گه رین کچه‌که‌م

 ناوڕانی تو پر له شه‌رف و شانازی و گه‌وهه‌ره

کچه‌که‌م تکایه ببه به قاحبه

به خوێنم خوشترم ده‌ویی له جاران

رۆحمت بۆ ده‌که‌م به پنجه‌ره

قاحبه وشه‌یه‌کی پیرۆزه  

ترۆپکه‌ی پاکی و راستگویه

قاحبه‌ی سیاست

قاحبه‌ی نیفاق

قاحبه‌ی خیانه‌ت

قاحبه‌ی دزیی

قاحبه‌ی ئایین

قاحبه‌ی کوشتن

قاحبه‌ی نووسین

ناوی قاحبه به وانه‌وه‌یه

پیسه، به‌دناوه، به‌دفه‌ره

بێ شه‌ره‌فی ئه‌ی پیاوی کورد

تۆڵه‌ی ئه‌نفال ده‌که‌یته‌وه

ماڵی میلله‌ت بدزه

میلله‌ت بکه به که‌ر و گا

ئه‌وسا یه‌ک به یه‌ک بیانکڕه

تۆڵه‌ی ئه‌نفال ده‌که‌یته‌وه

بڕۆ خوشکه‌که‌ت سه‌ر ببره

وڵاته‌که‌م قه‌سابخانه ی ژن و کچان

نه‌فره‌ت له‌وه‌ی خاوه‌نی خامه و ده‌فته‌ره

نه‌فره‌ت له‌وه‌ی که ده‌بینی، که ده‌نووسی، که ده‌هزری

گۆێ ناداته ئه‌م سه‌قه‌ره

چه‌ند هه‌زارمین کچی کوژراوی کچه‌که‌م

 چه‌ند هه‌زارمین خوشکی خنکینراوی خوشکه‌که‌م

چه‌ند هه‌زارمین دایکی سکسوتاوی دایکه‌که‌م

نا گه ردنم ئازاد مه‌که‌ن

گه‌ردنم شایانی گولله وکه‌لله‌م شایانی پێمه‌ره

دڵه‌که‌م پارچه پارچه‌یه

هه‌ر پارچه‌ی سه‌د کچی کوژراوه

رۆحمی رزاند ئه‌م سه‌فه‌ره

وه‌ره پیره مێردم وه‌ره 

 ئه‌وه نه‌ورۆزم هاته‌وه

وه‌ره پیره مێردم وه‌ره

تا ئێستا رووی نه‌داوه له تاریخی میلله‌تا

قه‌ڵغانی گولله سنگی کچان بێ له هه‌ڵمه‌تا

وه‌ره پیری رۆحم وه‌ره

هه‌موو کچێکم هه‌ڵمه‌تبه‌ره

هه‌موو رۆژی سه‌یرانیکه

سووتانی کچ سه‌ماوه‌ره

هه‌موی شه‌وی شه‌وخوانیکه

گۆشتی کچ سفره را خه‌ره

وه‌ره پیری رۆحم وه‌ره

 شاری ژینت، شارستانیتی په‌روه‌ره

دیموکراسی وا بانگ ده‌دا

ئاسمانیش هه‌ر دوو گۆێی که‌ره

نووسه‌رانت مه‌ستی باده‌ن

شارت نوستوه، بێ خه‌ته‌ره:

نه‌ورۆزیک دێ له درگایه‌ک

چرپه‌یه‌ک دێ له په‌نجه‌ره

ئه‌م شه‌و شه‌م و زین و شیرین

حوکمی چه‌قویان له سه‌ره...

 "که‌مال میراوه‌دڵی"

بی ژرده سخن میگوییم

بی